Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Si enim ad populum me vocas, eum. Duo Reges: constructio interrete. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?

Non semper, inquam; Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Laboribus hic praeteritis gaudet, tu iubes voluptatibus, et hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus, tu totus haeres in corpore.

Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam
tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.
Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Bork: Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Bork: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Tuum credibile?: Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Bork: Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.