His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Duo Reges: constructio interrete. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Iam in altera philosophiae parte. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
- At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
- Age sane, inquam.
- Quonam, inquit, modo?
- Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
- Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
- Ita credo.
- Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
- Bork
- Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
- Praeteritis, inquit, gaudeo.
- Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
- Bork
- Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?
Cur id non ita fit? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Optime, inquam. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Sed haec omittamus; Quid de Pythagora? Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent.
Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.