Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rationis enim perfectio est virtus; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Duo Reges: constructio interrete.

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Si quae forte-possumus.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Obsequar igitur voluntati tuae dicamque, si potero,
rhetorice, sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa
forensi, quam necesse est, cum populariter loquatur, esse
interdum paulo hebetiorem.

Quae contraria sunt his, malane?

Bork

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Quonam, inquit, modo?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Qui convenit?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Quae sequuntur igitur?

Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.

Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.

• Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
• In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.

1. Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere;
2. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
3. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.
4. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
5. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
6. Quis negat?