Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Bork

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Murenam te accusante defenderem. Urgent tamen et nihil remittunt. Bork At enim hic etiam dolore. Duo Reges: constructio interrete. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quod quidem nobis non saepe contingit. Id est enim, de quo quaerimus.

Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere
nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit
effectum?

Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii-in quo frustra iudices solent, cum sententiam pronuntiant, addere: si quid mei iudicii est;

Tum ille: Ain tandem?: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Bork: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Ut pulsi recurrant?: Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Beatum, inquit.: Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Bork: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Quid adiuvas?: Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.