Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Hic ambiguo ludimur. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Venit ad extremum;
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Quae quidem omnia et innumerabilia praeterea quis est quin intellegat et eos qui fecerint dignitatis splendore ductos inmemores fuisse utilitatum suarum nosque, cum ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci?

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis
rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas
Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Virtutis enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda
sunt, serius lumen apparet, multo etiam serius, ut plane
qualia sint intellegantur.

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Videsne quam sit magna dissensio? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Magna laus.: Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Explanetur igitur.: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Itaque contra est, ac dicitis; Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Duo Reges: constructio interrete. Nihil ad rem! Ne sit sane; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.