Facillimum id quidem est, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ita credo. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.

Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo
commutatis verbis ipsas res conferamus.

Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem
facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis,
tolerabilem.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Nos vero, inquit ille; Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Quae contraria sunt his, malane? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Tria genera bonorum; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Sed ille, ut dixi, vitiose.

Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant.

Bork: Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
In schola desinis.: Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Bork: Quis istud, quaeso, nesciebat?
Efficiens dici potest.: Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Qui convenit?: Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Bork: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.