Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Oratio me istius philosophi non offendit; Deinde dolorem quem maximum? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Sit sane ista voluptas. Duo Reges: constructio interrete.

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Et nemo nimium beatus est; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. A mene tu?

Cur iustitia laudatur?

Nihil enim hoc differt.

Contineo me ab exemplis.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Beatum, inquit.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

Bork

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Omnesque eae sunt genere quattuor, partibus plures,
aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine
corporis et animi ¾donÆn appellant, ego malo laetitiam
appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam.

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo,
elegantiam desidero.

1. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
2. Hoc simile tandem est?
3. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?

Paria sunt igitur. Nam quid possumus facere melius? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Recte dicis;

Si enim ad honestatem omnia referant neque in ea voluptatem dicant inesse, ait eos voce inani sonarehis enim ipsis verbis utitur-neque intellegere nec videre sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia.

• Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
• Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
• Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
• Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
• Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.