Recte, inquit, intellegis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed residamus, inquit, si placet. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Duo Reges: constructio interrete. Suo genere perveniant ad extremum; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Non risu potius quam oratione eiciendum?
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Eaedem res maneant alio modo.

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Iam in altera philosophiae parte. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Recte, inquit, intellegis. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea
sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status
naturae congruentis tenet;

Bork: Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
Bork: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
Perge porro;: At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
Sullae consulatum?: Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.