Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Sed residamus, inquit, si placet. Sed quod proximum fuit non vidit. Duo Reges: constructio interrete.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?

Quamquam enim vereor, ne nimius in hoc genere videar, tamen
omnes veteres philosophi, maxime nostri, ad incunabula
accedunt, quod in pueritia facillime se arbitrantur naturae
voluntatem posse cognoscere.

Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Bork: Si quae forte-possumus.
Quare attende, quaeso.: Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;

Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Quod totum contra est. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.