Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Pauca mutat vel plura sane; Illi enim inter se dissentiunt. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest.

• Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
• Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
• Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
• Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum
dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis? Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Utram tandem linguam nescio? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Venit ad extremum;

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Bork

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Reguli reiciendam;

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Satis est ad hoc responsum.

1. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
2. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.