Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Idem adhuc; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Cum autem ad summum bonum volunt pervenire, transiliunt
omnia et duo nobis opera pro uno relinquunt, ut alia
sumamus, alia expetamus, potius quam uno fine utrumque
concluderent.

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Scisse enim te quis coarguere possit?
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid Zeno? Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Non est igitur voluptas bonum. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.

Bork: Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Bork: Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Venit ad extremum;: Bork
Bork: Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Tria genera bonorum;: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Duo Reges: constructio interrete. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?