My Web Page

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Duo Reges: constructio interrete. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quis istud possit, inquit, negare?

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.

Nihil ad rem! Ne sit sane; An potest cupiditas finiri? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Respondeat totidem verbis.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Bork
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
Quonam modo?
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Stoicos roga.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
  1. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum;
  2. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
  3. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
  4. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Minime vero istorum quidem, inquit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Quin etiam ferae, inquit Pacuvius, quíbus abest, ad
praécavendum intéllegendi astútia, iniecto terrore mortis
horrescunt.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam a bestiis, quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis duce natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi.