Pauca mutat vel plura sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?

His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis,
levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium
horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quibusnam praeteritis? Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Bork: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Bork: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Proclivi currit oratio.: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Quo modo?: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Quid enim?: Iam in altera philosophiae parte.

Si scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et velle aliquem inprudentem super eam assidere, cuius mors tibi emolumentum futura sit, improbe feceris, nisi monueris ne assidat, sed inpunite tamen;

Satis est ad hoc responsum.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Eadem fortitudinis ratio reperietur. Ille incendat? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.